زمانی که مینو خالقی، منتخب مردم اصفهان در انتخابات مجلس شورای اسلامی را از ورود به مجلس بازداشتند، در توجیه کارشان گفتند که عکسی از او دارند که حجاب بر سر ندارد و حتی آن عکس را نیز در شبکه های اجتماعی منتشر کردند.
به همین سادگی، کسی که توانسته بود رأی مردم را بگیرد، به اتهام این که در سال های قبل، عکسی بی حجاب داشته، رد صلاحیت شد و از نمایندگی موکلانش باز ماند.
زمان زیادی نگذشت که خواننده ای که در ادبیات رسمی، “غیرمجاز و زیرزمینی” خوانده می شود، به دیدار کاندیدای اصولگرایان در انتخابات رفت و به صف ابراهیم رئیسی پیوست.
در واکنش به این دیدار، عکس های سابق این خواننده که با دختران بی حجاب و مشروب و در وضعیت های غیر متعارف با هنجارهای رسمی منتشر شده بود، بار دیگر در شبکه های اجتماعی بازنشر شد و نوشتند که کار محافظه کاران اصولگرا بدانجا رسیده که برای جذب رأی دست به دامن تتلو شده اند.
گذشت و رئیسی هم رأی نیاورد و بعدها درباره دیدارش با تتلو ، از این که عکس های او را بازنشر ( و نه نشر اولیه) کرده بودند ابراز تاسف کرد و این کار را حرام بیّن خواند و با توبه کار خواندن تتلو گفت که او تاوان داده است.
چند روز پیش نیز، تتلو در جشن خبرگزاری فارس (بخش فارس پلاس) حضور پیدا کرد، در صف اول و کنار افرادی چون حمید رسایی و عزت الله ضرغامی نشست و از او تقدیر کردند.
البته این که کاری به گذشته افرادی حتی در حد تتلو هم ندارند و به راحتی می پذیرند که او توبه کرده است، رویکرد مناسبی است ولی آیا این رویکرد، فقط شامل اصولگرایان است و اگر کسی ، حتی تتلو، به صف محافظه کاران پیوست، پاک و منزه می شود و اشاره به گذشته اش، “حرام بیّن” ولی اگر کسی از جناح مقابل، دست از پا خطا کند و مثلاً در یک مهمانی خانوادگی، عکسی بی حجاب داشته باشد، نه توبه ای برای او متصور است و نه صالح برای بهره مندی از حقوق اجتماعی اش.
اتفاقاً بر عکس جوی که علیه همراهی اصولگرایان و تتلو راه افتاده، معتقدم که همراه ساختن همه مردم از تتلو گرفته تا دیگران و چشم پوشیدن بر زندگی خصوصی مردم، کاری است عقلانی و منطبق با حقوق شهروندی افراد، اما آنچه داد مردم را درآورده، تبعیض و یک بام و دوهوایی است که محافظه کاران و هر که خدمت شان کند را یک سو می دانند و شایسته برخورداری از همه مواهب می شمارند و بقیه ملت را در سوی دیگر و شهروندان درجه دو!
عصر ایران ؛ جعفر محمدی
