نقطه آسیب پذیری جامعه دینی کجاست؟ این سئوالی است که در صفحه آیت الله شهید دکتر بهشتی طرح و بر اساس دیدگاه مطرح شده در کتاب نقش آزادی در تربیت کودکان به آن پاسخ داده شده است.
در صفحه ۱۱۴ کتاب نقش آزادی در تربیت کودکان آمده است:
جامعه ایى که بر محور ایمان تشکیل می شود و اداره می شـود دچـار یـک نقطه آسیب پذیرى خاصى است و آن این است که در این جامعه هـا، چـون گرما و شور ایمان به فکر و اندیشه و به عمل و رفتارشـان آهنـگ خاصـى می دهد؛ چون براى آن چیزى که به آن ایمان و اعتقـاد، یعنـى دلبسـتگى و
عقد القلب دارند، ارزش خاصى قائلند، تا آنجا که حاضرند در راهش جـان ببازند، فداکارى و از خود گذشتگى کنند؛ به دلیل ارزش فوق العـاده اى کـه براى آن چیزى که به آن ایمان دارند قائلند، گه گاهى دشـمنان رنـد زیـرک، دنیاطلبان صفوف داخلى و ستون پنجم دشمن خارجى، مـى آینـد انگشـت مى گذارند بر جاى حساس؛ یک چیزى را بهانه می کننـد و داد و فریـاد راه مى اندازند: آى امت مؤمن به این مکتب و به این دیـن، چـه نشسـته اى کـه دینت و مکتبت بر باد رفت! اسلام بر باد رفت! این مردم به دلیل وجـود آن گرما و شور ایمان و عشق ـ عشق مذهبى، عشق مکتبى ــ آسـان تحریـک می شوند؛ تا آنجا که معاویه مى تواند این مردم را علیه على، مجسمه اسـلام ، تحریک کند؛ تا آنجا که در همین عصر ما مردمى به عنوان حمایت از علـى و ولایت او هیزمکش آتش نفاق و چنددستگى و پراکندگى در داخل امـت اسلام به وحدت در داخل صفوف شیعه و هواداران على شدند و جاده صافکن دشمن براى پیروزى بر امت اسلام . این یک واقعیت است. ما در طول تاریخ، در جامعه هاى مذهبى و مسلکى مى بینیم این آسیب پـذیرى تقریبـاً عمومیـت دارد… بدون شـک مـا نمى خواهیم با تلقین خونسردى و بى تفاوتى این آسیب پذیرى را علاج کنـیم.
این کار را نمیخواهیم بکنیم. پس چه کار کنیم؟
راهى درست کنیم که مـردم ما هم حساس باشند، هم شور داشته باشند، هم به دین عشق بورزنـد… امـا آلـت دسـت هم نشود….مى خواهیم شما دوستان تا آنجا کـه میسر اسـت بـر میـزان آگاهی هاى اصیل و مستند خودتان نسبت به اسلام و تشیع بیفزایید. آگاهی هـاى اصیل یعنى آگاهی هایى که از کتاب خدا و سـنت قطعـى رسـول خـدا و ائمـه هدى گرفته شده باشد، نه آگاهیهایى که مستند باشد بـه بافتـه هـاى جـاعلان حدیث و وَضّاعان حدیث؛ یا مستند باشد به تمایلات منحرف کسانى کـه یـا دین برایشان دکان زندگى شده و تشیع و ولایت برایشان وسیله جـاه طلبـى و اغفال دیگران شده؛ یابه علت سطحى بودن… اغفـال شـوند و اسباب دست دیگران گردند…
منبع: نقش آزادی در تربیت کودکان _صفحه ۱۱۴