هاشمی کمتر در برابر بی‌اخلاقی‌ها و هجمه‌هایی که علیه‌اش صورت می‌گرفت، واکنش سختی اتخاذ می‌کرد. از زمان ایجاد مجلس ششم که عملا به تریبونی علیه هاشمی رفسنجانی بدل شده بود، تا کنایه‌های بی پایان مصباح یزدی و مریدش محمود احمدی‌نژاد، رویه عدم پاسخ به حملات جزء رفتارهای دائمی آیت الله هاشمی بود و اتفاقا همین نکته وی را از دیگران متمایز می‌کرد. اما این بار اظهارات گستاخانه نماینده‌‌ای که اتفاقا چندان به خوبی و عملکرد مطلوب – لااقل در حوزه مجلس – شهرت ندارد، با واکنش تند دفتر آیت الله مواجه شد.
دفتر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام به اظهارات اخیر یک نماینده پاسخ داد. در این بیانیه از این نماینده مجلس با عنوان ” کسی که فقط با ۳۹۹۱۹۹ رأی از ۲میلیون و ۳۳۵هزار و ۱۲۴ رأی مردم در آخرین انتخابات مجلس شورای اسلامی به‌عنوان نماینده تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر وارد مجلس شده” یاد شده و درباره وی تصریح شده: ” با توجه به این سخنان صریح که در طول سالیان اخیر بارها از سوی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام تکرار شده و با کمترین جستجو در فضای مجازی و بایگانی روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها قابل دسترسی است، جای شگفتی است که شخصی مطالبی را با نقل قول مستقیم به آیت‌الله هاشمی رفسنجانی نسبت دهد و برای سندسازی دروغ‌هایش، سخن از «دو دیدار یکی از تشکل‌ها در سال ۷۹» می‌گوید».
اما این تمام آن چیزی نبود که دفتر آیت الله هاشمی منتشر کرد؛ در تند و تیزترین بخش این جوابیه آمده است:” امیدواریم مدعیان دنیای سیاست و دیانت به‌گونه‌ای سخن نگویند که مضحکه کوچه و بازار شوند و این برای کسی که عنوان نمایندگی مردم را دارد، اصلاً خوب نیست.”
“یک نماینده” که بود و چه گفت؟
با توجه به عدد دقیق رای نماینده مدنظر دفتر آیت الله هاشمی و همچنین تصریح دو خبرگزاری اصولگرای تسنیم و افکارنیوز، به نظر می‌رسد، این جوابیه در واکنش به سخنان اخیر علیرضا زاکانی، نماینده مجلس شورای اسلامی صادر شده است.
نگاهی به اظهار نظرهای این شخص در روزهای گذشته نشان می‌دهد واکنش سخت دفتر آیت الله بی دلیل و به دور از انصاف نبوده است. زاکانی که گویی پس از خروج از جلسه دادگاه مطبوعات که به خاطر انتشار مطلب خلاف قانون علیه هاشمی در هفته نامه متبوعش و محکومیتش در دادگاه عصبی بوده است، اظهارات ناشایستی را روانه هاشمی رفسنجانی می‌کند. وی با بی اعتبار خواندن سخنرانی‌ها و خاطرات حضرت آیت الله هاشمی تصریح کرد: باید به درگاه خدا توبه و استغفار کنیم که چرا تا به حال درباره آقای هاشمی با مردم حرف نزده‌‌ایم و بنده تصمیم دارم از این به بعد با مردم درباره وی حرف بزنم. اظهارات متناقض و نادرست هاشمی مثل بمب اتم بیانگر این است که وی هوش و حواسش را از دست داده است.
کسانی که از هاشمی بغض دارند
شاید این واکنش و آن هم در این سطح برای اولین بار از سوی دفتر هاشمی رفسنجانی منتشر می‌شد؛ اما هجمه‌ها علیه هاشمی به هیج وجه دور اول خود را آغاز نکرده است. گذری در اخبار گذشته نشان می‌دهد عموم حمله‌ها به هاشمی رفسنجانی از زمان روی کار آمدن محمود احمدی‌نژاد از سوی یک گروه خاص که گرد یک نفر آمده اند، انجام شده است. رسایی، کوچک زاده، نبویان، احمدی‌نژاد، زاکانی، بذرپاش، جوانفکر و ده‌ها اسم ریز و درشت دیگر تنها یک حلقه اتصال دارند و دور یک حلقه مجتمع شده اند؛ آیت الله مصباح یزدی را شاید بتوان پدر معنوی تمام گروه‌ها و شخصیت‌هایی دانست که در طیف تندرو جبهه اصولگرایی تمام هم و غم خود را فرافکنی علیه آیت الله هاشمی نهاده اند.
بغض به هاشمی از کجا نشات می‌گیرد؟
شاید نزدیک ترین نمونه را به این قضایا، روابط حال ایران و عربستان داشته باشد. درحالی که وزیر امور خارجه عربستان هتاکانه ترین سخنان را به ایران نسبت می‌دهد و دائم در حال دروغ پردازی علیه کشورمان است، بسیاری از تحلیلگران معتقدند که این نوع اظهارات سخیف تنها یک دلیل دارد و آن هم مواجهه عربستان با بازی‌های متعدد باخته دربرابر ایران، است.
هم اکنون مخالفان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز با یک واقعیت بزرگ روبه‌رو هستند؛ حالا پس از ۸ سال یکه تازی سنگر به سنگر شکست‌های متعددی را تجربه می‌کنند و عرصه را به رقیبان خود واگذار می‌کنند. انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ اولین سنگری بود که از سیطره سیاه افراطیون نجات پیدا کرد و در آخرین نمونه مسئله برجام با حمایت‌های مجدانه آیت الله هاشمی بود که به سرانجام رسید.
دربرابر این سنگرها شاید بیشترین چیزی که تندروهای محافظه کار را نگران کرده است، از دست رفتن آخرین سنگر است! مجلس شورای اسلامی و کرسی‌های سبز آن که تا چند ماه دیگر بار دیگر در ویترین انتخاب عمومی قرار خواهد گرفت، هرچه به ایام انتخابات نزدیک می‌شویم اماره‌های این اقدامات بیش از پیش ظهور پیدا می‌کند؛ شاید این عده به این نتیجه رسیده‌‌اند که اگر مردم حضور پیدا کنند، پایان کار آنها فرارسیده است و حالا به هر چیزی چنگ می‌زنند تا خود را نجات دهند؛ غافل از اینکه در باتلاقی گرفتار آمده‌‌اند که هرچه بیشتر دست و پا بزنند بیشتر در آن فرو می‌روند!
