هرچند انتقاد از دولت یازدهم پدیده تازه‌ای نیست و دولت پذیرای انتقادهای سازنده بوده و هست، اما در هفته‌های اخیر، کنار منتقدان منصف، موج جدیدی از تخریب‌های رسانه‌ای علیه روحانی و کارنامه کابینه‌اش آغاز شده است، موجی که با عینک بدبینانه، به همه دستاوردها و عملکردهای دولت می‌نگرد و در آنها، جز سیاهی، تصویر دیگری به دست مخاطبان نمی‌دهد.
برخی از ناظران سیاسی، آغاز این موج را به سر دادن بسیار زودهنگام سوت انتخابات ریاست جمهوری آتی تعبیر کرده‌اند، آن هم از سوی جریانی که پیشتر، خود منتقد سیاسی و انتخاباتی شدن فضای کشور، حتی در ماه‌ها منتهی به انتخابات بوده است. عمده وارونه جلوه دادن‌ها، حول موضوعات مرتبط با برجام، سیاست خارجی و اقتصاد می‌چرخد، موضوعاتی که دولت به کمک سایر قوا و یاری و هدایت ارکان مهم تصمیم‌گیری کشور، توانسته کارنامه خوبی از خود به نمایش بگذارد. شاید منتقدان تخریبگر نمی‌دانند که تضعیف دولت، تضعیف نظام نیز هست، یا شاید هنوز پیام رأی مردم در دو انتخابات ۹۲ و ۹۴ را درک نکرده‌اند. اما مسأله دیگر این رویکردها، این است که در این تخریب‌ها، نقد به مثابه ابزار شناسایی کاستی‌ها، زیر سؤال رفته و اخلاق، به عنوان ابزار زیست اسلامی و انسانی، به محاق می‌رود، آن هم در شرایطی که ایران بیش از هر زمان دیگری به انسجام ملی نیاز دارد.
به گزارش آفتاب، تقریباً هر کنش، تصمیم و تدبیر دولت یازدهم، با تبلیغات تخریبی رسانه‌های مخالف دولت رو‌به‌رو می‌شود و آنچه اغلب در این میان دیده نشده و چارچوب‌هایش لحاظ نمی‌شود، منافع ملی است. نکته اینجاست که این تخریب‌ها، از روزهای آغازین سال جدید شروع شد، آن هم سالی که برای تحقق «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» کشور بیش از هر زمان دیگری به همگرایی، هم‌افزایی و آرامش نیاز دارد. در این روزها، وقتی دفتر روحانی در تصمیمی انقلابی و با هدف حفظ شأن و جایگاه رئیس جمهوری اسلامی ایران و نه فقط شخص روحانی، سفر به اتریش را لغو می‌کند، رسانه‌های مخالف خوان، طرف دولت اتریش را گرفته و با برجسته کردن اظهارات رئیس جمهوری این کشور، عملکرد دولت متبوع خود را زیر سؤال بردند. این اقدام از سوی رسانه‌هایی صورت گرفت که پیشتر منتقد جدی سفر روحانی به فرانسه و ایتالیا بوده و به قراردادها، نوع تشریفات و سالنی که مراسم امضای قرارداد (ایتالیا) در آن برگزار شد نیز انتقادهای بی پایه روا داشتند. همین رویکرد، در سفر نوروزی روحانی به کشور مسلمان و همسایه، یعنی پاکستان نیز روا داشته شد. درست از روز دوم این سفر، گزارش‌ها و تحلیل‌های متنوع برای زیر سؤال بردن دستاوردهای آن، کلید زده شد، امری که انتقاد مشاور رئیس جمهوری را به دنبال داشت که طی آن، «حسام‌الدین آشنا» حرکت رسانه‌های داخلی منتقد در خط خبری ترسیم شده از سوی رسانه‌های خارجی را تعجب برانگیز دانست و به «نفوذپذیری» تعبیر کرد.
اقتصاد؛ بهانه همیشگی
از ابتدای فعالیت دولت، می‌توان ادعا کرد که تقریباً هیچ دستاورد اقتصادی دولت به چشم مخالفان تخریبگر قابل توجه نیامده است. آنان نه آرامش ایجاد شده در سپهر اقتصادی و نوسانات بازار را دیدند، نه مهار بزرگ تورم را که در چندین سال اخیر بی‌سابقه بوده است. این دسته، بدون توجه به این واقعیت که حل بحران‌های اقتصادی در بحبوحه مذاکرات هسته‌ای صورت گرفته است، دستاوردهای اقتصادی دولت را هدف قرار داده‌اند تا از قبل آن به هدف دیگر، یعنی تخریب برجام دست یابند. در این میان، «سوئیفت» بهانه‌ای بود که تا مدت‌ها، این رسانه‌ها را سر آن نبود تا بپذیرند با اجرای برجام، مشکل ارتباط بانک‌های ایرانی و خارجی، رفع شده است. حتی وقتی که به توصیه عراقچی، بانک مرکزی خبرنگاران را به اتاق سوئیفت دعوت کرد تا از نزدیک عملکرد این ساز و کار ارتباطی را بیینند و تنها آنچه می‌بینند را روایت کنند، یک رسانه شناخته شده، روز بعد با این تیتر یک به وارونه‌سازی این واقعیت پرداخت: «بانک مرکزی: سوئیفت برقرار است/ تجار: تبادل بانکی صورت نمی‌پذیرد!» این روزنامه در گزارش خود نیز نوشت که «اقدام بانک مرکزی در بردن جمعی از خبرنگاران به بازدید اتاقی در ساختمان میرداماد به نام اتاق سوئیفت، برای بسیاری از آگاهان اقتصادی این سؤال را مطرح کرد که مگر سوئیفت خط تولید است که برای بازدید آن خبرنگار می‌برند؟» و سپس نتیجه‌گیری کرد: «مهم خروجی این انتقالات پیام است که تاکنون بسیاری از فعالان اقتصادی اعلام کرده‌اند که نتیجه‌ای از اتصال سوئیفت حاصل نشده است.»
این برخورد، واکنش انتقادی سخنگوی دولت را به دنبال داشت. محمدباقر نوبخت که در روز انتشار این گزارش به نشست هفتگی خود با خبرنگاران آمده بود، با اشاره به این رسانه گفت: «دیروز سوئیفت رسماً نشان داده شد، اما باز هم گفتند سوئیفت کامل نیست. ظاهراً قرار نیست هیچ موفقیت دولت تأیید شود.»
سخنگوی دولت در حالی از رویکرد این رسانه انتقاد کرد که نمی‌دانست روز بعد، خود آماج تخریب یک رسانه دیگر خواهد شد. نوبخت در همان نشست خبری، ضمن تشریح برنامه‌های چهارگانه و اولیه دولت برای رونق تولید و اجرای اقتصاد مقاومتی، از تلاش برای فعال کردن ۷ هزار واحد تولیدی موجود در کشور خبرداد و گفت که «اگر این واحدها فعال شوند، ۱۳۲ هزار شغل در کشور ایجاد می‌شود.» اما روز بعد، یک روزنامه، به جای نقد منصفانه این سیاست‌ها، با یک کاریکاتور در صفحه یک و تیتر «بر باد رفته» سخنان سخنگوی دولت را پوشش داد. در همین روز، یعنی ۱۸ فروردین، روزنامه دیگری نیز در سرمقاله‌ای اقدامات دولت در حوزه اقتصادی را زیر سؤال برد، تلاشی که به دلیل تعجیل و دوری از رویکردی منصفانه، به اشتباه در روایت تاریخ‌ها نیز منتهی شد. این رسانه مدعی شد «آقای رئیس جمهوری در تاریخ ۱۶ شهریورماه ۹۳ در مشهد مقدس اعلام کرد قول داده بودیم که بر رکود غالب خواهیم شد و امروز به ملت ایران اعلام می‌کنم که ما خوشبختانه از رکود عبور کرده‌ایم، اما دو روز بعد یعنی ۱۸ شهریورماه ۹۳، چهار نفر از وزیران اقتصادی دولت با ارسال نامه‌ای خطاب به رئیس جمهوری با تأکید به رکود شدید در کشور، اعلام کردند اگر برای مهار رکود به صورت ضرب‌الاجل اقدامی صورت نپذیرد، بیم آن می‌رود که این رکود تبدیل به بحران و آنگاه بی‌اعتمادی شود.» این درحالی است که نامه وزرای مذکور در ۱۲ مهرماه ۱۳۹۴ منتشر شد و دغدغه‌های مورد اشاره در این نامه، نه ناظر بر کلیت اقتصاد، بلکه رکود موجود در بازار سرمایه و بورس بود.
دولت و توانمندی موشکی
دهمین روز نوروز امسال، رئیس جمهوری ایران طی دستوری به وزیر دفاع، از او خواست که برنامه تولید انواع موشک‌ها با سرعت بیشتری ادامه یابد و نوشت: «لازم است در چارچوب سیاست‌های دفاعی مصوب، برنامه تولید انواع موشک‌های مورد نیاز نیروهای مسلح با سرعت و جدیت بیشتری ادامه یابد.» این دستور، بازتاب‌های زیادی در رسانه‌های بین‌المللی داشت، اما گویا قرار نبود این دستور مورد توجه رسانه‌هایی قرار گیرد که با عینک جناحی، به تخریب رویدادهای ملی می‌پردازند. علاوه بر این دستور، از اعضای کابینه دولت؛ همچون وزیر خارجه و وزیر دفاع نیز صدای واحدی درباره توانمندی‌های دفاعی و موشکی کشور شنیده می‌شود، اما باوجود این، برخی رسانه‌ها سعی در وارونه‌نمایی این واقعیت دارند. چنانچه پس از اظهارات اخیر وزیر خارجه امریکا درباره توان موشکی ایران که با واکنش قاطع سردار دهقان، وزیر دفاع رو‌به‌رو شد، یک روزنامه به گونه‌ای وانمود کرد که مخاطب این اظهارات، همزمان وزرای خارجه ایران و امریکا بوده‌اند. این رسانه با انتشار کاریکاتوری در صفحه نخست خود، جان کری و محمدجواد ظریف را در حال پیاده‌روی نشان داد، درحالی که پس از سخنان سردار دهقان، گویی ظریف بیش از کری «جا خورده است.» همین رسانه، با تیتر «خنده تلخ ایرانیان به جشن برجام‌زده هسته‌ای» رفت تا روز فناوری هسته‌ای که با حضور روحانی و رونمایی از چندین دستاورد جدید هسته‌ای بود را زیر سؤال برده باشد.
جدیدترین تخریب، با رویکردی تاریخی
جدیدترین و عجیب‌ترین تخریب‌ها علیه دولت، از آن روزنامه با سابقه‌ای در تخریب نبود که روز گذشته «برجام» به عنوان سند تصویب شده در مجلس و تأیید مشروط از سوی رهبر معظم انقلاب را «کاغذ پاره» نامید. بلکه این جایگاه، متعلق به روزنامه‌ای است که با مقایسه شرایط این سال‌ها با سال‌های انتهایی قرن گذشته (۱۲۹۰) روحانی و دیگر شخصیت‌های حامی گفتمان اعتدال را به حامیان رضاخان تشبیه کرد. این روزنامه در سرمقاله دیروز خود با عنوان «فرضیه توهم فلاکت پایان قرن» و با این مقدمه که «از مطالعه در احوالات نخبگان سیاسی و اجتماعی این کشور، این استنباط و تلقی پدید می‌آید که احوالات ما در دهه ۱۳۹۰، از جهاتی به حیص و بیص ما در دهه تاریخی و حساس ۱۲۹۰ مشابهت پیدا کرده است» نوشت: «در دهه ۱۲۹۰ و سپس در دهه ۱۳۱۰، هیچ چیز مهم‌تر از شناخت «وادادگی نخبگان در عین مقاومت ملت» نبود، برداشت من این است که آنچه در دهه ۱۳۹۰ اهمیت دارد، همین «وادادگی نخبگان در عین مقاومت ملت» است.»
نویسنده در ادامه نتیجه گرفت: «ما در پی آن هستیم تا با آشکار نمودن این تناقض‌ها، از پشیمانی‌های آتیه پیشگیری کنیم… اصلی‌ترین زمینه بروز این تناقض که خود را در واکنش‌های پایان قرن پیش نشان داد، ظهور «استبداد انگلیسی- رضاخانی» است. اینکه رئیس جمهوری، گرچه برآمده از نهادهای دموکراتیک است، اما عملاً خواهان سکوت تمام مخالفان و مهیای خودکامگی شده است. این مطلب، برخی را متقاعد کرده است که این دولت در واکنش به فضای روانی ناشی از «توهم فلاکت»، گرایشات آشکار و محرز و تناقض‌آلودی به سوی استبداد از خود نشان می‌دهد.»
این سرمقاله به روشنی نشان می‌دهد که برخلاف ادعاها، «انتقاد» یا رفع کاستی‌ها و حل مشکلات کشور بهانه است و انتخابات که حداقل یک سال دیگر برگزار خواهد شد، هدف اصلی است. چنانچه در این متن آمده است: «ما سایر جنبه‌های زیست تناقض آلود گروه عقلا را بررسی خواهیم نمود؛ بویژه که یک سال آینده، این ملت در معرض انتخابات ریاست جمهوری است و می‌تواند در سایه شناختی که از وضع و حال نخبگان خود به دست می‌آورد، انتخاب صحیح‌تری انجام دهد.»
منبع: ایران
