۲۶ آبان برای رزمندگان آذربایجانی روز به خصوصی است چرا که در این روز بود که آنها با پایمردیشان در سوسنگرد سرنوشت جنگ را تغییر دادند آن هم در روزگاری که دشمن تا بن دندان مسلح با همکاری عناصر نفوذی داخلی سودای ضمیمه قطعه گرانبهای خوزستان را به رژیم شیطانی خود داشت. آقای چمید فر در گفتگوی به جزئیات این فتح رزمندگان پرداخت.
یک گروه ۸۰ نفری به فرماندهی شهید برپور در روزهای آغازین جنگ از تبریز اعزام و نخست در بستان مستقر شدند اما با دستور بنی صدر بستان را ترک و پس از آن بستان سقوط کرد. این گروه پس از ترک بستان به سمت سوسنگردو هویزه حرکت کرد. اما به دلیل دستورات مقامات بالا و شکستهای پی در پی ارتش ، رزمندگان آذربایجانی که در هلاویه مستقر بودند مجبور به عقب نشینی مجدد و در سوسنگرد موضع گرفتند از آنجا که دشمن اهمیت سوسنگرد را برای فتح اهواز می دانست فلذا نیروها از ارتش عراق از سمت هویزه و حمیدیه هم به سمت سوسنگرد حرکت کردند و نیروهای مردمی در محاطره کامل دشمن قرار گرفتند. در عقب نشینی به سوی سوسنگرد شهید برپور به اسارت عراقی ها درآمد و شهید تجلایی به بچه ها ملحق شد.
ابتکارات شهید تجلایی نفس عراقی ها را گرفته بود
پس از چند روز پیاپی درگیری و مقاومت آذوقه مهمات در حال تمام شدن بود این در حالی که مقامات دولتی آن زمان با تبلیغات اشتباه می گفتند که سوسنگرد در محاصره نیست. شهید تجلایی در زمانه ای که کسی تجربه آنچنانی نداشت بازهم از پای ننشست و با ابتکارهای مثال زدنی با ساخت انواع کوکتل مولوتف و تله انفجاری، جنگ و گریزی را در خیابانهای سوسنگرد راه انداخته بود و نفس نظامیان عراقی را گرفته بود.بچه ها هم با پایمردی ودلاوری همچنان مقاومت می کردند.
در جستجوهای شهید تجلایی از مناطق مختلف شهر سیم تلفن سالم را مشاهد می کنند و تصمیم می گیرد از طریق این خط تلفن با تبریز تماس بگیرد و اوضاع را گزارش دهد. شهید تجلایی در این تماس مستقیما اوضاع محاصره را به شهید مدنی گزارش میدهد. شهید مدنی هم پس ازاطلاع ازا این موضوع شبانه به تهران سفر می کنند و خبر محاصره را به محضر امام خمینی (ره) رساندند. امام هم سریعا دستور رفع محاصره را دادند.
فتح سوسنگرد
دستور امام محاصره را می شکند
پس از دستور امام نیروهای شهید چمران مستقر در هویزه و دسته ای دیگر به رهبری شهید ناصر بیرقی همراه با نیروهای آذربایجانی از سمت حمیدیه به طرف سوسنگرد حرکت کردند. ظهر روز ۲۶ آبان متوجه شدیم که یک دسته نیرو از سمت حمیدیه قصد نفوذ به داخل شهر را دارند در حالی که نمی دانستیم این نیروهای خودی هستند و با نزدیک شدن بعضی نیروها تبریزی را بین آنهاشناختیم و با اتکا به این نیروها سوسنگرد از خطر سقوط نجات پیدا کرد. نیروئهای مستقر در سوسنگرد را بچه های تبریز، شیراز و اهواز تشکیل میدادند.
حفظ سوسنگرد، نقطه عطف جنگ
حفظ سوسنگرد در تاریخ جنگ ما نقطه عطف محسوب می شود چرا که با حفظ این شهر مانع سقوط اهواز شد و اگر نبود این مقاومت باید پس از آن در کوه های لرستان در مقابل عراقی ها موضع می گرفتیم در واقع سرنوشت جنگ به همت این دلاوران خصوصا شهید تجلایی تغییر پیدا کرد.
