دستهایش چه مجنون وار قنوت رهایی می خواند بر ماشه تفنگ . لبهایش از خشکی ترک خورده بود . راستی که گاهی آفتاب ، چه بی مرام است و می سوزاند ….. وقت اذان ، سفره افطاری در کار نبود .... ادامه نوشته
آخرین عناوین
- چهل سال ایدئولوژی گرایی و دیگر هیچ …..
- در پرده خیالم ……..
- پیامدهای منفی و مثبت دخالت دین در سیاست
- تفاوت نماز آیتالله خامنهای برای شاهرودی و رفسنجانی
- یادداشت دو معلم از اوین دربارهی دانشآموزانی که سوختند
- نقدی بر سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت / لاف در غریبی
- تناقضهای علمالهدی در خصوص فیلترینگ
- جوانگرایی به سبک وزرای جدید | رییس جمهور توبیخ کرد
- در آن شبی که دکتر رحمانی وزیر شد …….!!
- واقعه عاشورا ، نتیجه خلیفه گرایی افراطی بود
طراحی و پشتیبانی از : گروه فناوری اطلاعات پایگاه اطلاع رسانی تبریز ما