روزنامه «جوان» روز گذشته یادداشتی را منتشر کرد که به استنباط فعالان سیاسی در آن ساحت امام (ره) مورد توهین قرار گرفته است.توجیهی که در این مقاله شده به‌هیچ‌عنوان بجا و مناسب نیست.
این روزنامه در یادداشت خود، حصر و نامه اخیر مهدی کروبی به رئیس‌جمهوری را مستمسکی برای پرداختن به دوران حیات امام (ره) قرار داد و چنین نوشت: «شما به همان دلیل یا مصلحتی در حصر هستید و محاکمه هم نمی‌شوید که در «دوران طلایی امام» آیات شریعتمداری، قمی، روحانی و… الخ محاکمه نشدند و در حصر ماندند… نامه‌پراکنی‌های شما هم به همان دلیل دیده و مسموع نخواهد شد، که نامه‌های آنها نشد… به‌راستی شما و آقای موسوی در آن دوره درباره پدیده «حصر» چگونه می‌اندیشیدید؟ اگر شما یادتان نیست، من به‌خوبی به یاد دارم که کتک‌کاری خود با طرفداران آقای شریعتمداری در مراسم ترحیم مرحوم اثنی‌عشری را با افتخار تعریف می‌کردید و از بابت همین دعوا، به آلاف و الوف رسیدید!»
به گزارش آفتاب، نویسنده ادامه می‌دهد: «من یادم هست که در سخنرانی پیش از خطبه‌های نماز جمعه تهران، بازرگان و دوستانش را به باد ناسزا گرفتید که چرا خبرنگاران رسانه‌ها را برای مصاحبه به منزل آقای شریعتمداری می‌بردند؟ مگر مردم مسخره شما هستند که یک روز حصر را ارزش و روز دیگر ضدارزش می‌خوانید؟» نویسنده «جوان» در انتهای این یادداشت که نقطه مورد توجه آن است، چنین نوشته است: «مگر شما علاقه‌مند به بازگشت به دوران طلایی امام راحل نیستید؟ مگر به دریافت ده‌ها سمت از ایشان افتخار نمی‌کنید؟ امروز نظام جمهوری اسلامی شما را به همان دوران بازگردانده و تنها چشمه کوچکی از نحوه مواجهه با شوریدگان بر نظام در آن دوران را، به شما نشان داده است… باز خدا پدر این «سید» را بیامرزد که نجیبانه تنها شما را «نانجیب» می‌خواند، اگر در آن دوران طلایی بودید، با چند کلمه فرمان همه‌تان را آویزان می‌کردند».
سابقه‌دار
نویسنده یادداشت جوان البته دراین‌زمینه مسبوق به سابقه است. او در یادداشتی به تاریخ هجدهم تیرماه سال ٩٣ با عنوان «حصر خوب است اما فقط برای همسایه» که در خبرگزاری اصولگرای «فارس» منتشر شد باز هم مواردی را مورد اشاره قرار داده بود که چهره امام را مورد تخطئه قرار می‌داد. نویسنده در آن یادداشت خود، باز هم از دوران امام با عنوان «دوران طلایی» یاد کرده و باز هم موضوع حصر را مورد توجه قرار داده بود. او در بخشی از این یادداشت چنین آورده بود: «بر راویان اخبار و ناقلان آثار و شاید طوطیان شکرشکن پوشیده نیست – و امیدواریم بر مدعیان علاقه به حضرت امام و دوران طلایی ایشان نیز پوشیده نباشد -که پایه حصر منتقدان از همان دوران طلایی و قطعا با علم و اطلاع حضرت امام نهاده شد.
کسانی که مشمول این مجازات شدند عبارتند از: آیت‌الله سیدکاظم شریعتمداری که تاپایان عمر در حصر به سر برد و در همان شرایط درگذشت! آیت‌الله حاج‌آقا حسن قمی که نه حزب داشت و نه اردوکشی خیابانی کرده و نه از شیوخ عرب پول گرفته بود. او تنها به صدور چند اعلامیه اعتراضی مبادرت کرده بود، بااین‌حال سال‌ها در حصر خانگی گرفتار و حتی از دادن یک سلام از پشت بام منزل خود به حرم رضوی(ع) هم ممنوع بود. ممنوعیت حصر وی در دوران رهبری آیت‌الله خامنه‌ای برداشته شد. آیت‌الله سد صادق روحانی تنها به جرم بی‌اعتقادی به لیاقت و کفایت آقای منتظری، سال‌ها متحمل حصر گردید!… ممنوعیت حصر وی نیز، در دوران رهبری آیت‌الله خامنه‌ای برداشته شد».
نویسنده این یادداشت که مخاطب اصلی آن رئیس دولت اصلاحات است، ادامه داده بود: الغرض! درتمام آن سال‌ها، «کیهانِ» آقای سیدمحمد خاتمی و وزارت ارشاد تحت مدیریت وی، نه‌تنها به این رفتارها اعتراضی نداشت و نه‌تنها تمامی اعلامیه‌ها و کتاب‌های ایشان را سانسور می‌کرد بلکه در موارد متعدد یک دوجین ناسزا هم نثار آقایان می‌فرمود!» او سخن خود را چنین به اتمام رسانده بود: «حقیر نمی‌داند که مَثل «مرگ خوب است، اما برای همسایه» از چه دوره‌ای به دایره تمثیلات وارد گشته، اما نیک می‌داند که مبدع آن احتمالا به داستان‌هایی از قبیل «حصر»، «ممنوعیت سخن و سفر» برخورده و ناگاه ذوق و اندیشه وی، فورانی درخور نشان داده و «عبرتی » و «علامتی» را برای آیندگان به ودیعت نهاده است. شاید او در خشت خام و برای آینده، منش و کارنامه «خاتمی‌هایی» را دیده که این به‌اصطلاح فعالان رسانه‌ای امروز در آئینه شهود نمی‌کنند. فاعتبروا یا اولی الابصار!»
قانون و سابقه حیات نو
طبق ماده ۵٠۴ قانون مجازات اسلامی، چنانچه کسی به هر نحوی به امام و بنیان‌گذار انقلاب اسلامی و مقام معظم رهبری توهین کند، به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم خواهد شد؛ یادآور می‌شود: سردبیر روزنامه اصلاح‌طلب حیات نو در سال ٨١ به استناد این ماده بازداشت شد و روزنامه مزبور هم توقیف شد. دلیل توقیف روزنامه، انتشار کاریکاتوری در کنار یک گزارش بود که به گفته دست‌اندارکاران روزنامه به‌هیچ‌وجه ارتباطی به امام نداشت و تنها از برخی عناصر آن کاریکاتور استنباط شده بود که به امام توهین شده است. بر آن اساس، سردبیر روزنامه، علیرضا اشراقی، بازداشت و بعد محاکمه شد. هادی خامنه‌ای مدیرمسئول روزنامه هم در دادگاه ویژه روحانیت حاضر و محاکمه شد. مجلس خبرگان در واکنش به همین ماجرا بیانیه اعتراضی صادر کرد و طلاب در شهر قم در اعتراض به این موضوع راهپیمایی کردند.
سکوت اغلب اصولگرایان
فعالان سیاسی اصولگرا روز گذشته برخلاف موارد مشابه سعی کردند از هرگونه واکنش دربرابر این موضوع خودداری کنند. با وجود بازتاب گسترده مطلب روزنامه «جوان» در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، بیشتر اصولگرایان از محتوای روزنامه جوان ابراز بی‌اطلاعی کرده و می‌گفتند که دسترسی هم به نسخه چاپی یا اینترنتی روزنامه جوان برایشان میسر نیست. مهدی طائب، حمیدرضا ترقی، حسن کامران، لطف‌الله فروزنده، مجتبی شاکری و… ازجمله این چهره‌ها بودند. محمدنبی حبیبی، دبیرکل حزب مؤتلفه اسلامی هم گفت آمادگی اظهارنظر درباره یادداشت جوان را ندارم. حسن بیادی گفت عادت ندارد درباره اظهارنظر دیگران اظهار نظر کند و محسن رفیق‌دوست گفت: «حصر مسئله حساسی است و نمی‌شود به این راحتی درباره آن حرف زد. به من اجازه بدهید مطلب را بخوانم، شماره شما را دارم و فکر می‌کنم و تماس می‌گیرم». تماسی که البته گرفته نشد.
در این فضا، تنها بعضی چهره‌ها پاسخ دادند؛ ازجمله حجت‌الاسلام محمدتقی رهبر، امام‌جمعه سابق اصفهان. رهبر به «شرق» گفت: تعبیری که در این یادداشت به کار رفته، تعبیر خوبی نیست. منظور نویسنده دوران امام و آن اتفاقاتی است که متأسفانه برای آقای شریعتمداری افتاد. حتی آقای ری‌شهری که قاضی بود رفت و با شریعتمداری گفت‌وگو کرد. او ادامه داد: منظور این است که نظام با کسانی که در برابرش بایستند برخورد می‌کند و الان برخوردی که با این افراد شده نرم‌تر است از برخوردی که قبلا با موارد مشابه شده بود. به نظرم نویسنده باید در به‌کاربردن کلمات تأمل بیشتری کند که از آن مفهوم بدی برداشت نشود. به نظرم تعبیر ظریفی نبوده است. جعفر شجونی، دیگر فعال اصولگرا، اما از محتوای یادداشت حمایت کرد و گفت: این مملکت بی‌حساب و کتاب نیست؛ یعنی عنوان‌هایی دارد که باید کار خودشان را بکنند. کروبی یا میرحسین کارهایی کردند که شورای‌عالی امنیت کشور آنها را حصر خانگی کرده است. او ادامه داد: امام این‌قدر جمهوی اسلامی را دوست داشت که به این افراد میدان نمی‌داد. روش رهبری درباره این افراد روش رأفت و مهربانی بوده. من نمی‌دانم اگر زمان امام بود ایشان چه برخوردی می‌کرد، اما می دانم که امام رحم نمی‌کرد به چنین کسی. او را خرد می‌کرد. البته آن زمان هنوز این ارگان‌هایی مثل شورای عالی امنیت ملی جان نگرفته بود. الان هم حصر نظر شورای‌عالی امنیت ملی است، نه رهبری و ریاست‌جمهوری و…».
اگر در روزنامه‌های اصلاح‌طلب دیده می‌شد به تعطیلی کشیده می‌شدند
اصلاح‌طلبان و خط امامی‌ها، اما معتقد بودند در این یادداشت به امام توهین شده است. درهمین‌باره، فاضل میبدی به «شرق» گفت: عده‌ای برای پیشبرد اهداف و مقاصد سیاسی خود حاضرند نگاه و روش امام را تحریف کنند. البته هرکسی در اظهار نظر آزاد است، ولی اینکه برای تقویت نظر خود از امام رفرنس یا کد اشتباه بدهیم خیانت به امام و انقلاب است. متأسفانه رقابت سیاسی در مملکت ما به‌وی‍ژه عرصه مطبوعات براساس اخلاق تعریف‌شده، نیست.
او ادامه داد: این نوع از نگارش اگر در روزنامه‌های اصلاح‌طلب دیده می‌شد به تعطیلی آن روزنامه منجر می‌شد. اینکه بگوییم اگر در زمان امام بود برخورد تندتری می‌شد تهمت به امام و توهین به اسلام است. باید پرسید مگر شما در مقام قاضی نشسته‌اید که چنین قضاوت می‌کنید؟ این چگونه ادبیاتی است؟ این روش‌ها یعنی ما دنبال حذف رقیب به هر قیمت هستیم.
غفاری: نسبت‌هایی که به امام دادند دروغ محض است
هادی غفاری دراین‌باره گفت: دوستان نادانی هستند که از روی نادانی دست به چنین دروغ‌پردازی‌ای می‌زنند و ندانسته حرمت امام را مخدوش می‌کنند. آنها با این اقدام خود به امام توهین کرده و افترا زده‌اند. من یادم است که برای موضوعی خدمت امام رسیدم و کسی درباره محاکمات از او سؤال کرد که امام فرمودند؛ احتیاط، احتیاط، احتیاط. من حتی به یاد دارم یک خبری برای امام درباره بدرفتاری با زندانیان اوین که منافقان و فرقانی‌ها بودند، آوردند. امام شهید محمد منتظری را مأمور کرد رسیدگی کند و این موضوع را گزارش دهد که گزارش ایشان موجود است.
تاجرنیا: جریانی در عمل برخلاف روش‌های حضرت امام گام برمی‌دارد
علی تاجرنیا هم دراین‌باره چنین گفت: در دهه گذشته جریانی قوت گرفت و خط سیاسی آنها پررنگ شد که در ظاهر از حضرت امام تعریف و تلاش می‌کرد به امام احترام ظاهری بگذارد، اما در عمل برخلاف روش‌های حضرت امام(ره) گام برمی‌داشت. آنها به فرمان هشت‌ماده‌ای امام که در واقع حفظ حقوق خصوصی مردم و نگه‌داشتن حرمت مخالفان بود، اعتقادی نداشتند، اما با توجه به اینکه حضرت امام بنیان‌گذار انقلاب بودند طبیعتا تلاش می‌کردند ظاهر را حفظ کنند. تاجرنیا اضافه کرد: اکنون با توجه به مقاله روزنامه جوان و مسائلی که وجود دارد می‌توان گفت این افراد چهره اصلی خودشان را نشان داده‌اند و در غالب کلمات و به بهانه‌های مختلف، از توهین به حضرت امام ابایی ندارند.
او افزود: من فکر می‌کنم دستگاه‌های ذی‌ربط براساس انصاف باید با این روزنامه به خاطر توهین‌هایی که به حضرت امام انجام داده برخورد کنند. تاجرنیا اضافه کرد: در هر ساختار و هر مقطعی ممکن است اشتباهاتی شده باشد، اما باید یادمان باشد برخوردهایی که در زمان حضرت امام با افراد شد، عموما با حمایت و درخواست افکار عمومی بود. البته من احتمال اشتباه را نفی نمی‌کنم، اما ایشان تعدیل‌کننده خواست مردم انقلابی بودند. این فعال سیاسی اضافه کرد: در جریان بنی‌صدر ما شاهد بودیم که امام تا آخرین لحظات سعی می‌کردند رئیس‌جمهور منتخب مردم را حفظ کنند. درباره گروه‌هایی که رفتار‌های تروریستی داشتند ما شاهد بودیم در زمان امام سعی می‌شد تا زمانی که به صورت علنی دست به اسلحه نبرده‌اند با آنان مدارا شود. در آن زمان شرایط کشور ما انقلابی و جنگ‌زده بود، مردمی که زخم‌خورده توطئه‌ها و مشکلات بودند، درخواست مجازات عاملان را داشتند و در بسیاری از موارد امام به خواسته‌های مردم تن داد نه اینکه فرمان بدهد.
تاجرنیا گفت: توجیهی که در این مقاله شده به‌هیچ‌عنوان بجا و مناسب نیست. مردم ایران می‌دانند رهبری معظم فرموده‌‌اند؛ این انقلاب بدون نام خمینی در هیچ‌جای جهان شناخته‌شده نیست. این جداکردن دوران امام و دوران کنونی درواقع عقده‌گشایی و انتقام‌گرفتن از عملکرد حضرت امام است.
