صداوسیما جامعه را از لحاظ سیاسی در حد مطلوبی رشد نداده و همواره یک سیستم خاصی را در عرصه سیاست تشویق میکند. برخی از سیاسیون به عرصه ورزش و به طور متقابل حضور برخی از ورزشکاران در صحنه سیاست اعم از انتخابات مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر و روستا ورود میکنند. در کشورهای دموکراتیک هر انسان بالغی با توجه به صلاحیتها و تواناییهایی که در خود میبیند میتواند در انتخابات به عنوان کاندیدا ثبتنام کند، بنابراین به لحاظ سیاسی و حقوقی نمیتوان به کسی انتقاد کرد که ورزشکار یا مجری ورزشی نمیتواند در انتخابات حضور یابد. در جوامعی که جامعه سیاسی آنان متمایز، پیچیده و کارکردی شده است دولت وظیفه خود را انجام میدهد و احزاب سیاسی به خوبی شکل گرفته و رقابتهای حزبی برای همه شهروندان شناخته شده است. بنابراین شهروندان این امکان را دارند که به فرد یا حزب مورد علاقه خود رای دهند. همچنین شهروندان این فرصت را دارند که در طول چهار سال، عملکرد کاندیدای موردنظر خود را بررسی کنند و نحوه کار نماینده را مورد ارزیابی قرار دهند. به میزانی که این علائم از جامعه سیاسی بیرون آید این جامعه سیاسی رشد و بلوغ پیدا کرده است. در جوامع سیاسی رشدیافته، فرد منفردی نمیتواند رای جمعآوری کند، چون معمولا در جوامع سیاسی پیچیده و رشد یافته کسانی که میخواهند کاندیدا شوند از سالها قبل در احزاب سیاسی حضور داشته و تجربه و مهارت کسب کردهاند بنابراین زمانی که کاندیدا میشوند از اجماع احزاب گذشتهاند. در جوامع سیاسی که تحزبیابی نشده است این نوع اتفاقات بیشتر میافتد. به عنوان مثال ریگان هنرپیشه بود و بعد رئیسجمهور شد اما چند سال قبل از ریاست جمهوری در حزب جمهوریخواه فعالیت کرده بود و به کارهای حزبی آشنایی داشت. بنابراین توانست با استفاده از شهرت هنرپیشگی و کارهای حزبی در انتخابات رای بیاورد. یکی از مشکلات رقابتی نظام حزبی در ایران این است که چون بخشی از مدیران مخالف کار حزبی هستند حتی اگر سالها هم برنامههای تلویزیونی و رسانههای فراگیر را دنبال کنید، کمتر یک جمله راجع به احزاب به طورعلمی تبلیغ میشود، بنابراین جامعه از لحاظ سیاسی متناسب با کارکرد حزبی رشد نمییابد؛ زیرا برنامههای تبلیغاتی صداوسیما، جامعه را ذرهوار میخواهد و دوست دارد مردم به دنبال مقامات باشند و یک سیستم مریدپروری را در عرصه سیاست تشویق میکند. در این شرایط عدهای ورزشکار و مجری ورزشی هم از این فرصت و موقعیت استفاده میکنند و میخواهند از حقوق سیاسی استفاده لازم را ببرند. لذا اینجا حضور ورزشکاران و گروههای خاص در انتخابات برای ادارهکنندگان کشور یک نوع پیام هشدار دارد و همچنین علامت هشداری برای جامعه مدنی و شهروندان محسوب میشود. انتخابات سال۹۲ نشان داد مردم از لحاظ سیاسی بالغ شدهاند زیرا به عنوان مثال یکی از کاندیداهای ریاستجمهوری اعلام کرد در صورت کسب مدیریت کشور ۱۲۰هزار تومان به هر فرد یارانه خواهد داد، این در حالی است که مردم به آقای روحانی رای دادند. بنابراین ما باید به سمت نظام رقابتی حزبی پیش برویم. جبهه اصولگرایان و اصلاحطلبان و تشکلهای آنان باید به سمت یک نظام رقابتی حزبی سوق یابند و احزاب در کشور تقویت شوند.