در ادامه سلسله مطالب “سی ویژگی” ، دکتر محمود سریع القلم، این بار “سی ویژگی یک ایرانی مطلوب” را برای عصر ایران به رشته تحریر در آورده است که حاوی نکات جالب و تأمل برانگیزی است.
۱- بسیار کم حرف می‌زند چون کار و فعالیت به او فرصت حرف زدن نمی‌دهد؛
۲- وقتی با مشکلی روبرو می‌شود، دیگران را سرزنش نمی‌کند؛
۳- به ندرت در رانندگی بوق می‌زند؛
۴- در پی قهرمان شدن نیست؛
۵- از ادب و تعارف برای پوشاندن ضعف‌های خود استفاده نمی‌کند؛
۶- مسئولیت کوتاهی‌ها و اشتباهات خود را با صراحت می‌پذیرد؛
۷ – آنقدر قابل پیش‌بینی است که دیگران به او اعتماد می‌کنند؛
۸- آنقدر نیاز‌های خود را معقول کرده که از دروغ گفتن بی‌نیاز شده است؛
۹- اگر در قراری یک دقیقه دیر کرد از میزبان عذرخواهی می‌کند؛
۱۰- تا می‌تواند در مورد دیگران قضاوت نمی‌کند و به کرات می‌گوید من نمی‌دانم؛
۱۱- در میان غیرایرانیان، همه جذب نظم، کرامت و دانش او می‌شوند؛
۱۲- از عملکرد خود ناراضی است و بسیار کم در مورد خودش صحبت می‌کند؛
۱۳- محال است آَشغالی به زمین یا بیرون پرت کند؛
۱۴- دفترچه‌ای دارد که در آن ضعف‌های خود را نوشته و برای اصلاح آن‌ها برنامه دارد؛
۱۵- با رقیب و مخالف خود مانند رفتار پیامبر برخورد می‌کند؛
۱۶- در گوشه‌ای از منزل او، پرچم ایران دیده می‌شود؛
۱۷- فعالیت در محیط بین‌المللی را فرصتی برای یادگیری و اثرگذاری می‌داند؛
۱۸٫ حسادت نمی‌کند چون به قواعد خلقت و اهتمام انسان‌ها معتقد است؛
۱۹- بدگویی کسی را نمی‌کند چون می‌داند در مورد ضعف‌های خود می‌تواند ده صفحه بنویسد؛
۲۰- در هفته با ده نفر تماس می‌گیرد و احوالپرسی می‌کند بدون اینکه با آن‌ها کاری داشته باشد؛
۲۱- جهان‌بینی خود را به تناسب مخاطب تغییر نمی‌دهد؛
۲۲ – زندگی خود را با رنگ‌های شاد، گل، هنر، موسیقی تزئین کرده است؛
۲۳- از تأیید دیگران بی‌نیاز است؛
۲۴- در ماه حداقل یک کتاب را با دقت و نشانه‌گذاری تمام می‌کند؛
۲۵- هر وقت با او ملاقات می‌کنیم متوجه می‌شویم از دفعه قبل انسان بهتری شده‌است؛
۲۶ – برای حفظ سلامتی خود، برنامه منظم دارد؛
۲۷ – هر آجری در زندگی خود بر روی آجری دیگر گذاشته با زحمت بوده و نه با رانت؛
۲۸- به قدرت و سمت به عنوان فرصتی برای بهبود وضع زندگی خود نگاه نمی‌کند؛
۲۹- با ایرانیان دیگر بسیار همکاری کرده و از تعارض، درگیری و اختلاف با آن‌ها پرهیز می‌کند؛
۳۰- دایره معاشرتی او با افراد توانمند و غیر مطیع است.
