« آیا بعداز ۳۸ سال می توانیم الگو باشیم؟ » این جمله برگرفته از سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین ناطق نوری از پیشکسوتان دوران مبارزات و از مدیران ارشد و همیشه سال های بعدازانقلاب است.
ایشان در ادامه به مشکلاتی چون اعتیاد و فساد اجتماعی و فساد اخلاقی و نابسامانی دستگاه قضا و رشوه و وضعیت کشور به عنوان نشانه های سوال برانگیزی اشاره می کند و سوال می کند با چنین وضعی می توانیم الگوی جهان اسلام باشیم؟
مهمترین علت توجه نگارنده به مطلب ایشان ، بیشتر از این جهت بود که جناب ناطق نوری ۲۷ سال رئیس بازرسی دفترمقام رهیری بودند و به همین اعتبار از تمام شرایط و اوضاع مثبت و منفی کشور آگاهی کامل دارند و جایگاه سیاسی و اجتماعی وی هم ، بر اتقان و درستی گفته هایش تآکید می کند.
جناب ناطق نوری
مشکل اساسی که موجب شده در آستانه چهل سالگی جمهوری اسلامی ، شخصیت هایی چون جناب عالی ، دلسوزانه بپرسید : بعداز ۳۸ سال می توانیم الگو باشیم ؟ در این بوده و هست که:
۱- نسبت به توانایی و کمالات خودمان از روز اول گرفتار توهم شدیم غافل از اینکه برای الگو شدن به لوازم فراوانی نیازمند بوده که حداقل در آن روز فاقد آن بودیم.
۲- در روزهای اول استقرار جمهوری اسلامی ؛ اساساً جامعه مخاطب را هم نمی شناختیم و نمی دانستیم برای کدام جامعه و مخاطب می خواهیم الگو شویم واز طرف خودمان ، مدینه فاضله ای را برایشان به تصویر کشیده بودیم .
۳- قصه ما و الگو شدن برای جهانیان ، بسان ادعای لرزانکی است که خود می لرزد و لی گفته می شود برای استحکام استخوان مفید می باشد .
۴- ما می توانستیم الگو باشیم ، زیرا عموم مردم عزم و اراده اشان براین بود که با تبعیت از بنیانگزار جمهوری اسلامی ، راه را برای تحقق جامع اسلام عزیز فراهم کنند و بدون کمترین اعتراض بلکه با عشق کامل در ۸ سال جنگ تحمیلی نظام را همراهی کردند و متحمل اتفاقات تلخ وشیرین بسیاری شدند…
۵- اعتیاد و فساد اخلاقی و اجتماعی بخش کوچکی از مشکلات کشور است و در سایر جوامع فقیر و توسعه یافته هم کم و بیش وجود دارد اما برخلاف ادعاهایی که در قبل و بعد از انقلاب داشته ایم ؛ باور مردم را نسبت به دین سست کردیم و امروز خبرهایی چون راه اندازی صدها کلیسای خانگی در شهرهای مقدسی چون مشهد الرضا ( ع ) و قم به عنوان پایگاه اهل بیت ( ع ) و بی اعتمادی بخش قابل توجهی از مردم به مواعظ روحانیت و کاهش صمیمیت و دوستی در میان مردم و عمق مفاسد اقتصادی و اداری که در هیچ کشوری به وسعت ایران مشاهده نمی شود و… مواردی است که نبایستی از آن غافل شد .
امروز دیگر به گفته های مردم کوچه و بازار و رسانه های فعال در فضای مجازی نمی توان مهر شایعه بودن زد زیرا در کوتاه ترین زمان ممکن به اثبات می رسد لذا هرچه را که می شنویم و می خوانیم ، حمل به صحت کرده و برای انتشارش همراهی و همکاری می شود .
۶- اگر به داخل کشور هم نگاهی عالمانه داشته باشیم ؛ برای الگو شدن نیاز به بالا بردن شاخص اعتماد عمومی به مدیران می باشد چگونه مردم می توانند مدیری و هیدت حاکمه ای را الگوی خویش قراردهند که معلوم نیست بعد از پایان دوره مدیریتشان به چه عنوانی متهم شوند . حداقل به ۹ دوره اخیر دولت ها ی مستقر نگاه کنیم و ببینیم چگونه مورد بی مهری و بایکوت شدن و حبس و ممنوع اتصویری و … قرارگرفته اند و سرنوشت دولت دوازدهم هم در پرده ای از ابهام است که بعد از چهار سال با چه نسبت های ناروایی مورد غضب قرلرمی گیرد !!! آیا با این وضعیت می خواهیم الگوی جهانیان شویم.
جناب آقای ناطق نوری
چه اتفاقی پیش آمده است که مدیرانی چون جناب عالی ، اعتراضات خودتان را به میان مردم آورده و با مردم درد دل می کنید ، مردمی که کمترین نقش را در ادعای الگوی جهانی شدن نداشته اند . گویا شما هم امیدی به اصلاح ند ارید و دلسوزانه با مردمی سخن می گویید که فقط می خواستند محصول انقلاب ؛ تکریم مردم و رشد اخلاق و ادب و رسیدن به رفاه اجتماعی و علمی در پرتو مبانی دین مبین اسلام باشد . نه بیش از آن .
می خواستیم آقای خودمان باشیم و جمیع تصمیمات و احکام بر موازین قانون تصویب و اجرا شود و همه آحاد ملت بتوانند حرف بزنند و همه در مقابل قانون مساوی بوده و و مقامات مسئول در تمام سطوح ؛ نسبت به جایگاه و پست هایی که در اختیار دارند پاسخگو باشند حتی اگر سوال کننده فردی ضعیف و از طبقه اقتصادی و اجتماعی پایینی برخوردار باشد . زیرا دلیل اصلی علاقه و دوستی ملت ایران به انبیاء و اولیای خدا ؛ این بوده وهست که ؛ عدالت و انصاف ومروت و کرامت ومدارا و دوستی با مردم بویژه مخالفین و تمام زیبایی های رفتاری و گفتاری را در سیمای عملی ایشان می دیدند .
به امید روز های بهتر.
دکترمرتضی بهشتی، حقوقدان و پژوهشگر
