مرتضی مبلغ با بیان اینکه با وجود ترامپ در ایالات‌متحده کسی باید در رأس قوه مجریه ایران قرار بگیرد که بدون تنش و هیجان کشور را اداره کند، گفت: مردم ما در طول ۸ سالی که نگاه افراطی بر کشور حاکم بود سختی‌‌ها و آسیب‌ها را با گوشت و پوستشان درک کردند. آن‌ها امروز به‌خوبی می‌دانند تندروی و رفتارهای هیجانی چه آسیبی می‌تواند ایجاد کند. جامعه در اثر تجارب گذشته به این سطح از هوشمندی رسیده که اجازه ندهد بار دیگر افراطیون بازگردند.
هرلحظه غفلت باعث می شود مدیریت کشور دست تندروها بیافتد/خطر ترامپ برای آمریکا بیشتر از ایران است
او خاطرنشان کرد: هرلحظه غفلت می‌تواند باعث شود که تندروها مدیریت کشور را در دست بگیرند، پس باید هوشیارانه درصحنه حضور داشته و مواظب باشیم که مبادا با شعارهای پوپولیستی و عوام‌فریبانه بتوانند بر مقدرات کشور دوباره حاکم شوند.
مبلغ تاکید کرد: فضای جهانی و منطقه‌ای به‌گونه‌ای است که باید بیش از گذشته عقلانیت و تدبیر تقویت شود، تا پیشرفت و تعالی در کشور تداوم پیدا کند.
او در پاسخ به این سؤال که وجود ترامپ در آمریکا و روی کار آمدن دوباره افراطیون در ایران چقدر می‌تواند برای کشور مضر باشد، عنوان کرد: در ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که به نظر می‌رسد ترامپ بیش از اینکه برای کشوری مانند ایران خطرناک باشد برای خود ایالات‌متحده خطرناک است، او با شعارهای هیجانی و رفتارهای غیرعقلانی درصحنه حاضر می‌شود و می‌خواهد بر افکار عمومی غلبه پیدا کند که این بیش از همه به کشور خودش آسیب وارد می‌کند.
مبلغ افزود: البته این افراد چون ذاتا خطرزا هستند می‌توانند برای سایر کشورها نیز مشکل ایجاد کنند، بنابراین مسئولان ما هم باید دقت کنند که درگیر این هیجانات و بازی‌ها نشوند بر امور تسلط داشته باشند و باحوصله و تدبیر به جریان ها رسیدگی کنند و بهانه دست تندروها ندهند تا کشور بتواند روند سالم و عقلانی که در پیش گرفته است را ادامه دهد زیرا بازگشت نگاه افراطی و تندرو می‌تواند هزینه‌های زیادی برای کشور به بار بیاورد.
معاون سیاسی وزارت کشور در دولت اصلاحات در پاسخ به این سؤال که چقدر ضرورت دارد در این شرایط عقلای اصلاح‌طلب و اصولگرا بر وحدت و گفت‌وگوی ملی تاکید کنند، عنوان کرد: گفت‌وگوی ملی، همدلی و انسجام عمومی یکی از فرصت‌های بسیار جدی و تاریخی برای جامعه است که می‌تواند موجب برون رفت بسیاری از مشکل‌ها باشد.
او یادآور شد: بعد از انقلاب ما وارد فرآیند آزادی و دمکراسی شدیم اما متأسفانه از یک امر بسیار مهم زیرساختی غافل شدیم و آن این بود که نتوانستیم قواعد رقابت در بازی دمکراسی را به نیروها و جریان‌ها آموزش دهیم و لذا مشاهده می‌کنیم که در اکثر مواقع رقابت آن‌ها مخرب است.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب خاطرنشان کرد: همواره باید حفظ خطوط ملی و مصالح عمومی مدنظر جناح‌ها باشد و این موارد به‌هیچ‌وجه نباید مورد رقابت قرار بگیرند اما مشاهده می‌کنیم چنین رقابت‌هایی وجود دارد از همین رو بسیاری از بداخلاقی‌های سیاسی اتفاق می‌افتد.
مبلغ افزود: برجام یک دستاورد بزرگ و تاریخی است و یک خطر جدی را از سر کشور دور کرد، اما متأسفانه شاهد بودیم برخی از جریان‌های تند و افراطی مانند اسرائیل و آمریکا به این دستاورد حمله کردند زیرا یاد نگرفته‌اند که در فضای سالم رقابت کنند؛ این گروه با تهمت و تخریب همیشه سعی می‌کند کار خود را پیش و به اهداف خود برسند.
او با اشاره به اینکه رفتارهای تخریبی کشور را از توسعه بازمی‌دارد، اظهار کرد: تا هنگامی که روند تخریب و رفتارهای افراطی وجود داشته باشد، نمی‌توانیم راه ترقی را طی کنیم و تزار بالا و شأنی که مدنظرمان است به دست بیاوریم.
او تاکید کرد: گفت‌وگوی ملی و انسجام عمومی در واقع این موضوع را دنبال می‌کند که جناح‌ها باید یاد بگیرند با حفظ هویت‌های خود منافع ملی را سر لوحه فعالیت‌های خود قرار دهند.
این فعال سیاسی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چه کسانی باید برای گفت‌وگوی ملی پیش قدم شوند، عنوان کرد: ابتدا باید گفت اگر همواره بخواهیم بر گذشته تاکید کنیم و اجازه ندهیم قدمی به سوی آینده برداشته شود درجا خواهیم زد، بنابراین آحاد جامعه، مسؤلان، جناح‌ها احزاب و گروه‌ها باید با یکدیگر به تفاهم برسند و ضرورت این امر را درک کنند.
او ادامه داد: وحدت و گفت‌وگوی ملی ضروری است و نباید به چند فرد خاص آن را تقلیل دهیم و بگویم که این موضوع در گرو به هم پیوستن دو جناح است، بلکه باید در تمامی لایحه‌های اجتماعی جریان پیدا کند، اقشار مختلف بتوانند با یکدیگر گفت‌وگو داشته باشند. البته شخصی که جایگاه و شان ملی بالاتری دارد قاعدتا وظیفه سنگینی نسبت به بقیه افراد دارد.
مبلغ در پاسخ به سؤال دیگری مبنی بر اینکه چه کسانی مخالف وحدت ملی هستند و دلیل آن‌ها برای مخالفت چیست، گفت: کاملا مشخص است که چه کسانی نمی‌خواهند این وحدت وجود داشته باشد، در طول دهه‌های گذشته گروه‌هایی شکل گرفته‌اند که از رانت‌های سیاسی و تبلیغاتی گسترده‌ای برخوردار بوده‌اند و هر کاری که می‌خواهند انجام می‌دهند، به هر منصبی که می‌خواهند دست پیدا می‌کنند، بنابراین نمی‌خواهند که تعامل سازنده صورت بگیرد و شرایط برابر به وجود بیاید زیرا منافع‌شان به خطر می‌افتد به خصوص تندروها یاد گرفتند در دهه گذشته با شرایط تخریب و غوغاسالاری به اهداف خود دست پیدا کنند.
او خاطر نشان کرد: در وحدت ملی جایی برای تندورها نیست به همین دلیل است که با تمام توان سعی می‌کنند که نگذارند این موضوع صورت بگیرد. جامعه امروز که خطر تندورها را احساس کرده و می‌داند که این تفکر چه بلایی سر جامعه می‌آورد دیگر نمی‌گذارد که آنان بازگردند.
