تدبیروامید ؛ یامین پور احساس کرده ، پایداری های افراطی تکیه گاه محکمی هستند تا او بتواند با استفاده از آن ، ره صد ساله را در کوتاه زمانی طی کند.
در ضرب المثلی کهن چنین آمده :
بزغاله ای
روی پشت بام بود
و به شیری که از پایین عبور
می کرد توهین میکرد و ناسزا می گفت
شیر گفت :
این تو نیستی که به من ناسزا می گوید ،
بلکه این جایگاه توست که به من ناسزا می گوید
مبادا بوسیله جایگاهت به دیگران توهین کنی، که تکیه گاهت با گذر زمان سست شده و فرو میپاشد، آنگاه تو میمانی و آنهایی که تحقیرشان کردی
ضرب المثل بالا شرح حال اشخاصی چون وحید یامین پور است که از صدقه سر رسانه به اصطلاح ملی و پنهان شدن پشت افراطیون ، به نوایی رسیده و ره آورد آن ابتلا به ویروس ” خود بزرگ بینی ” است . وی با تکیه بر تندروهای جبهه پایداری به مانند بزغاله ی ” مثال بالا ” شیران میدان های سخت انقلاب را مورد هجمه قرار داده و ناسزاگویی هایی را نسبت به آنان روا می دارد .
توهم خود بزرگ بینی و درشتگویی چنان در وجود این شخص رخنه کرده است که قبل از انتخابات مجلس دهم ، خود را رقیب انتخاباتی علی لاریجانی عنوان می کرد و سودای نمایندگی مردم قم را در سر می پروراند ، لیکن دیری نپایید که به اشتباه خویش پی برد و موقتا از دایره توهمات بیرون آمد .
یامین پور احساس کرده ، پایداری های افراطی تکیه گاه محکمی هستند تا او بتواند با استفاده از آن ، ره صد ساله را در کوتاه زمانی طی کند ، اما غافل از اینکه جایگاه پایداری ها آنقدر سست و بی پایه و بیان است که حتی نتوانست از شکست سهمگین بزرگان خود در انتخابات ۷ اسفند جلوگیری کند و آن ابهت خود ساخته فرو ریخت و مهر رد صلاحیت ” مردمی ” چنان بر پیشانی افراد شاخص آن جریان افراطی نقش بست که پاک شدن آن از محالات است .
او بهتر است بداند تشت رسوایی تندروها چند سالی است از پشت بام فرو افتاده و صدای آن در اقصی نقاط جهان شنیده شده است ، گر چه پذیرفتن آن برای تمامیت خواهان سخت و دشوار است .
یامین پور شاید تا حالا به سستی جایگاهی که به آن تکیه کرده واقف شده باشد و چنانچه رخدادهای چند ماه اخیر او را از توهم خارج نکرده باشد ، یقینا وجودش را جهل مرکب فرا گرفته و قابل درمان نخواهد بود .
وقتی لیدر و صاحب اتاق فکر یک جریان ، علارغم داشتن همه امکانات مادی و رسانه ای نهادهای فراقانونی و روا داشتن تهمت و افتراء به رقبای انتخاباتی خود با کلید واژه ” لیست انگلیسی ” ، از سوی مردم رد صلاحیت شده و به حاشیه رانده میشود ، افراد دون پایه ای مانند او وزنه سیاسی و اجتماعی به حساب نخواهد آمد .
خوی افراطی گری یامین پور زمانی بیشتر بر مردم عیان شد که او پس از سالها ، در برنامه تلویزیونی ” بدون تحریف ” ظاهر شد و در کنار مرادش ، که اتفاقا خود او هم به همراه فحش نامه اش ( کیهان ) مطرود ملت بوده و هیچ جایگاهی نزد مردم ایران ندارند ، خاندان امام راحل را مورد بی احترامی قرار داده و اهانت های فراوانی به آن بیت معظم و انقلابیون اصیل روا داشت .
اهمیت مثال بالا وقتی نمود عینی پیدا می کند که صدا و سیمای کشور که متعلق به کلیه اقشار جامعه است و باید انعکاس کننده همه دیدگاهها و نظرات باشد ، در اختیار افراد کم ظرفیت و افراط گری چون یامین پور قرار می گیرد . در اینصورت است که حرکت ” بزغاله ” مثال بالا رنگ واقعیت بخود می گیرد و فرد فراموش می کند که جایگاهی که در آن قرار گرفته متعلق به او و جربان مطبوعش نیست بلکه حاصل خون ۲۳۰ هزار شهید و زحمات ملت غیور ایران برای اعطلای کلمه الله و به پا داشتن حکومت اسلام ناب است .
یامین پور می بایست هر روز چندین بار مثال بالا را بخواند و همواره این بخش را تکرار کند : (( تکیه گاهت با گذر زمان سست شده و فرو میپاشد، آنگاه تو میمانی و آنهایی که تحقیرشان کردی )) ، که البته آن جایگاه در ۷ اسفند فرو ریخت و تحولات کشور نیز نشانگر ان است که بقایای آن هم در آینده نزدیک فرو میریزد و انوقت هتاکان می مانند و روسیاهی .
ختم کلام
” یامین پور” ها باید همواره قد سایه خود را مد نظر داشته باشند ، زیرا استفاده از سایه دیگران ، انسان متوهم را نابود می سازد ، چون با غروب آفتاب ، سایه کذایی و توهم زا از بین میرود و شخص متوهم به حقارت خود پی میبرد و در چنین شرایطی اشخاص ” خود بزرگ بین ” در برابر شکست مقاومت می کنند و نتیجه آن روی آوردن به جهالت است و سر انجام جهل ، رسوایی و فناست .