وضعیت تن فروشی در پایتخت آرام آرام به سمت آژیر خطر کشیده می شود اما مسئولان همچنان از بیان آمارها و وضعیت هراس دارند و حتی وزیرکشور هم هیچ حرفی از این آسیب اجتماعی به بهارستانی ها نزد.
روسپی گری یا تن فروش به افرادی گفته می شود که از راه ارتباط جنسی با جنس مخالف اقدام به کسب درآمد می کنند. اما این تعریف کمی ۱۰ هزار «تن فروش» در تهران از متأهل تا کارمند/ارتباط جنسی برای عبور از بوروکراسی اداریمتفاوت شده چراکه همجنس گرایی و تن فروشی خاموش هم به جمع تعاریف روسپی گری اضافه شده است.
دیگر زمان حکومت «زال ممد» در دوره رضا شاه نیست تا دخترکان خیابانی تهران را در محلی گرد هم جمع کرده و به خوشگذران ها ارائه دهد. «شهر نو» هم نداریم! لاله زار هم سالهای سال است لاله زار قدیم نیست…
ملکه اعتضادی، پری آژدان قزی، پری بلنده، سیمین بی ام و، اشرف چهارچشم، پری سیاه، شهلا آبادانی، ناهید و بسیاری از زنان روسپی تهران فراموش شده اند. اما متاسفانه تن فروشی یا همان روسپی گری همچنان بازارش در پایتخت داغ داغ است فقط کمی روش تبلیغات و قیمت ها متفاوت شده با این فرق که مسئولان این آسیب اجتماعی را تابو می دانند و بعنوان خط قرمز به هیچ عنوان به آن ورود نمی کنند. حتی وزیرکشور هم در ارائه گزارش آسیب های اجتماعی به مجلس حرفی از روسپی ها نزد.
در این میان گروهی معتقدند نباید پرونده روسپی های تهران را باز کرد و گروهی دیگر می گویند باید این تابو شکسته شود. اما منتقدان معتقدند که تعداد روسپی های پایتخت آنقدر اندک و کم است که احساس خطر نمی شود. اما شاید گفتگو با کارشناسی که مستقیم با روسپی های تهرانی ارتباط دارد قابل تامل باشد.
نامش فرحناز سلیمی است، متولد تهران، متخصص مامایی و کارشناس ارشد روانشناسی؛ می گوید: از سال ۸۸ در بندرعباس شروع به فعالیت کردم، به دلیل ماموریت همسرم که متخصص اعصاب و روان است به این شهر سفر کردیم، از طریق دوست همسرم (متخص روانشناسی) به مرکز مشاوره ویژه زنان آسیب پذیر آمدم و رسما کارم آغاز شد.
از آغاز فعالیت هایش در محله شهناز بندرعباس و چگونگی ارائه مشاوره به زنان آسیب پذیر می گوید: مجوز طرح از سوی وزارت بهداشت با هدف اصلی کنترل اچ آی وی و جلوگیری از گسترش آن از طریق رابطه جنسی بود چرا که سایر روش های انتقال بیماری ایدز از جمله مادر به فرزند و سرنگ آلوده کنترل شده بود.
وزارت بهداشت پروژه ای را در ۸ استان کشور تعریف کرد، به نام «طرح کاهش آسیب و ارتقای سلامت»؛ براساس پروتکل وزارت بهداشت ۴ گروه هدف برای مرکز ما تعیین شد؛ زنانی که سابقه زندان دارند، زنانی که همسرانشان به زندان افتاده، زنان تن فروش، زنان که معتادند یا همسرانشان اعتیاد دارند. ما باید این زنان را شناسایی کرده و برای مشاوره و معاینات مامایی به مرکز ارجاع می دادیم. تامین هزینه ها بر عهده وزارت بهداشت بود و ما توانستیم طی ۱۸ ماه در بندر عباس ۱۵۳ نفر را جذب کنیم.
موج در ادامه این گزارش می نویسد، بیشتر گروه های جذب شده زنان معتاد و تن فروش بودند، و کار ما کنترل اچ ای وی بود و باید می دانستیم که این زنان رابطه جنسی دارند یا خیر؟ وقتی از خانم سلیمی سوال کردیم چرا در این منطقه کشور این نوع آسیب زیاد است گفت: تعداد مردان مجرد در بندرعباس به دلیل مهاجرت و کار در پتروشیمی ها زیاد است. آن ها اغلب کارگران فصلی هستند وبرای نیاز جنسی خود با این زن ها در ارتباط اند.
اما پس از سه سال با پایان ماموریت همسرم باید به تهران باز می گشتیم، در جلسه آخری که با دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد اعلام کردم که باید به تهران برگردم؛ در همان جا پیشنهاد حضور در یک مرکز از سوی یکی از روانشناسان به من داده شد. گرفتن مجوز ۴ ماه طول کشید و در نهایت با ۴ پرسنل(دو دکتر روانشناس، من، یک مسئول فنی و یک کارشناس بهداشت عمومی) مرکزی را با ۴ هدف احداث مرکز مشاوره ، احداث مرکز کاهش آسیب زنان، مرکز نگهداری افراد معتاد، کوتاه و میان مدت، مرکز خدمات روانشناختی در تهران راه اندازی کردیم. حالا نام این مرکزجمعیت آفتاب است. مکان اجاره ای است، درآمدی هم نداریم و مرکز بودجه خود را از دانشگاه علوم پزشکی دریافت می کند و با همین مقدار باید هم خدمات و هم حقوق اعضا را تامین کنیم.
اما شاید برایتان جای سوال باشد که این زنان چگونه شناسایی می شوند؟ سلیمی در باره نحوه پیدا کردن آن ها می گوید: سال های پیش در بندرعباس خودمان برای شناسایی به محله های خاص می ر فتیم اما کار سختی بود چراکه همان لحظه به ما اعتماد نمی کنند، اکنون از میان پرونده های مرکز(زنانی که سابقه اعتیاد و تن فروشی دارند) افرادی با روابط عمومی بالا به عنوان همسان انتخاب می کنیم(گروه هایی که از قبل خودمان شناسایی کردیم و اعتماد دو طرفه میان ما وجود دارد) و به آن ها آموزش می دهیم.
*شناسایی ۳۲ پاتوق تن فروشان در تهران
گروه های هدف ما در چند محله پایتخت هستند(معتادان در محل هرندی و کیان شهر) گروهی از این همسان ها معتادان و گروهی تن فروشان را جذب می کنند. گروهی هم فقط در پاتوق ها و خانه های تیمی رفت و آمد می کنند، بخشی از آن ها گذری هستند و گاهی اوقات همسان ها سراغ دوستان مدرسه ای خود می روند، آن ها بابت هر فردی که به مرکز معرفی می کنند حق الزحمه می گیرند. ما در سال گذشته ۳۲ پاتوق در تهران شناسایی کردیم و ۵ منطقه تهران را زیر نظر داریم.
*سه گروه در تهران تن فروشی می کنند
خانم سلیمی علت تن فروشی زنان را فقر و تامین مواد مخدر برای خود و یا همسر می داند و می گوید: بیشتر زنان، بالای ۳۰ سال سن دارند و شاید بهتر است بگویم مشکل و علت تن فروشی زنان در تهران با بندرعباس فرقی ندارد. ما افرادی داریم که تنها برای تامین یک وعده غذایی اقدام به تن فروشی می کنند! برخی برای اینکه پول تعویض مدل ماشین یا خرید مانتو را ندارند دست به تن فروشی می کنند. و افراد جوانی که تجربه جنسی برایشان مهم است سراغ چنین زنانی با بدترین وجهه می روند.
*گروهی از تن فروشان تهرانی با ۵ هزار تومان هم تن فروشی می کنند
او از شوهرانی با غیرت! گفت که برای تامین مواد زنانِ خود را در اختیار مردانی قرار می دهند که خود انتخاب کرده اند و از مادرانی که صاحب خانه(پاتوق) هستند و یکی از اتاق ها را شیر کش خانه و اتاق دیگر را در اختیار تن فروشان قرار می دهد! خانم سلیمی با اظهار تاسف از قیمت تن فروشی زنان می گفت: قیمت ها با توجه به نوع افراد، لوکس و ساده متفاوت است از شبی چند صد هزار تا ۵ هزار تومان! اما میانگین قیمت ۶۰ هزار تومان است، ۶۰ درصد آن ها یا معتاد هستند و یا سابقه اعتیاد دارند. که ما در سال ۹۵ می خواهیم بر روی تن فروشان و پاتوق های لوکس تن فروشی کار کنیم.
*درصد زیادی از تن فروشان همسرانشان زندانی هستند
مدیر جمعیت آفتاب می گوید: ۶۰۰ پرونده در مرکز داریم که نیمی از آن ها تن فروش هستند، از میان تن فروش ها هم شاید ۴ نفر سادیسم جنسی داشته باشند، درصد بالایی از آن ها زنانی هستند که همسرشان زندانی است(۳۰ درصد)، ۱۵ درصد از زنان تن فروش هم زندان رفته اند و درصد کمی هم از آن ها به سراغ افراد معلول می روند؛ از سازمان زندان ها درخواست کردیم تا برای معرفی موسسه به زندان زنان برویم تا بعد از آزادی برای خدمات و مشاوره به ما مراجعه کنند اما تا کنون این اتفاق نیفتاده است.
*وقتی مدیر یک NGO را از مجلس بیرون کردند!
این داستان تلاش های خانم سلیمی رئیس مرکز توانبخشی زنان آسیب دیده و تن فروش است که تنها و فقط با ۴ پرسنل آن را اداره می کند؛ خانم سلیمی با بغض اما چشمانی امیدوار از روزی صحبت کرد که از جلسه کمیسیون اجتماعی مجلس (موضوع جلسه بررسی آسیب های اجتماعی بود) بیرونش کردند؛ هر چند علیرضا محجوب بعد ها برای دلجویی آمد، اما او آن روز را فراموش نمی کند که برای ارائه آمارهایی از زنان آسیب دیده پایتخت(تن فروش و معتاد و …) و برای کمک خواستن از وکلای ملت به پیشنهاد یکی از نماینده های تهران به آن جلسه رفت اما یکی از نمایندگان زن آمارهای اورا کذب دانست و با صدای بلند گفت: این خانم دارد اشاعه فحشا می کند، زن آسیب پذیر چیست؟ بیرونش کنید!
خانم سلیمی می گوید: برخی از دختران نمی دانند تن فروش هستند، این درحالی است که روزانه ممکن است با ۴ مرد در ارتباط باشند، جالب است بدانید که بیشتر آن ها افراد زیر ۳۰ سال و باسواد هستند، ۳۰ درصد زنان تن فروش دیپلم و بالاتر، ۵۰ درصد سیکل و زیر دیپلم و درصد کوچکی از آن ها بی سواد هستند. ما به این تن فروشی خاموش می گوییم.
*۳۵ درصد تن فروشان متاهل هستند
به گفته خانم سلیمی بخشی از دختران و زنان تن فروش، افراد معتقدی هستند که صیغه می کنند، اما تعریف درستی از این چارچوب عقیدتی ندارند و عده نگه نمی دارند، دختران طرد شده از خانواده در قالب خانواده های مذهبی و معتقدی که پس از تن فروشی روی بازگشت به خانه را ندارند. حدود ۲ درصد از تن فروشان دختر و ۳۵ درصد آن ها متاهل هستند؛ بسیاری از این زنان تن فروش از ارتباط های خود باردار می شوند که فرزندان خود را یا می فروشند یا به سازمان های حمایتی می سپارند و یا سقط می کنند. فرزندان بسیاری از آن ها شناسنامه ندارند؛ رها شده و به عنوان واسطه مواد مخدر از آن ها استفاده می کنند.
بخشی دیگر اززنان تن فروش (حدود یک سوم) در دوران بچگی مورد تعرض محارم قرار گرفته و از آن ها باردار شده اند. حتی مواردی از زنان تن فروش هم جنسگرا وجود داشته که بیشتر آن ها سابقه زندان دارند و قابل شناسایی هستند. تاسف بار تر اینکه تن فروشی در دختران ۱۶ ساله دیده می شود که خانواده دار و با سواد هستند.
*تهران حدود ۱۰ هزار تن فروش دارد
براساس آماری که خانم سلیمی از پرونده های مرکز به دست آورده حدود ۱۰ هزار نفر از زنان پایتخت تن فروش هستند، او می گوید: کار مرکز امر به معروف و نهی از منکر نیست؛ ما نمی توانیم به زن بگوییم تن فروشی نکن، مشاور مذهبی هم نداریم؛ کار ما کاهش آسیب است، ما تنها می توانیم سرنگ و کاندوم رایگان در اختیار زنان قرار دهیم تا رابطه ایمن تری برقرار کنند، حتی به آن ها می گوییم اگر می خواهی رابطه داشته باشی از میان ۲۰ رابطه ۵ رابطه سالم با پول زیاد انتخاب کن، شاید باورتان نشود اما مردانی هم هستند که به دلیل اینکه خانم هایشان از کاندوم در رابطه جنسی استفاده می کند به سراغ زنان تن فروش می روند.
سلیمی ادامه می دهد: روزی از آقای ناصر بخت معاون سیاسی انتظامی فرماندار تهران برای شنیدن صدای بیمارانِ مرکز دعوت کردیم و وی در آخر جلسه گفت: «تا یک ساعت پیش قبل از اینکه به اینجا بیایم اگر از من برنامه ریزی برای این زنان را می خواستید می گفتم این ها زنانی زیر خط فقر هسند که باید به آن ها پول داد اما اکنون می فهمم که مشکل اینها فقر نیست».
*ازدولت و جلس می خوام اجازه دهند حرف بزنیم
سلیمی می گفت: پیشنهاد ما تغییر مکان مرکز به یکی از مناطق شمال تهران بود اما دانشگاه تهران اعلام کرد این مکان را مقر فرماندهی کنید و بیماران مرکز را از بالاشهر های پایتخت به مقر ارجاع دهید. از خانم سلیمی سوال کردیم که چه درخواستی از دولت یا مجلس دارند؟ چه امکاناتی نیاز دارند؟ که در جواب گفت: بیشتر از اینکه تقاضای دفتر و نیرو کنم زبان باز می خواهم، من می خواهم حرف بزنم، گزارش کارهایی که در طی ۸ سال انجام دادم را ارائه کنم اما دریغ! نمی گذارند حرف بزنم، من تا زمانی که از عملکردم گزارش دهم متوجه درستی یا نقص کارم می شوم.
من می خواهم اجازه دهند درباره مسئله ارتباط جنسی در دبیرستان های پسرانه و دخترانه صحبت کنم، چرا که بیشترین همسان های موفق ما زنان تن فروش را از دوستان دوره مدرسه پیدا می کنند؛ به وضوح مشخص است که این زنان تن فروش در دوران مدرسه، قبل از ازدواج، تن فروشی به معنای رابطه جنسی داشتند؛ شاید ندانید که این ارتباط ها در دوران مدرسه با راننده سرویس مدارس، شوهر همسایه، همکار مادر و یا پدر بوده.
*برخی تن فروشی ها برای ترقی یک کارمند در اداره صورت می گیرد
در میان افرادی که به مرکز مراجعه کردند و پرونده نیمه تمام باقی گذاشتند زنانی را می بینید که در ادارات خصوصی کار می کنند(مراتب ترقی این کارمندان با میزان ارتباط جنسی شان رابطه مستقیم دارد) اما مراجعه مستقیم ندارند، گاهی برای مشاوره با مرکز تماس می گیرند، برخی افراد برای کار راه انداختن و عبور از بوروکراسی اداری از زنان تن فروش استفاده می کنند.
به گفته خانم سلیمی ۴ مرکز دیگر هم در دیگر مناطق پایتخت با همین هدف فعالیت می کنند که ارتباط چندانی با یکدیگر نداریم. تعداد آن ها کم است و بسیاری از بیماران ما متعلق به شهرستان های اطراف و حاشیه های پایتخت هستند که در آن نزدیکی چنین مرکزی وجود ندارد.
سلیمی درباره خدمات مرکز می گوید: محل نگهداری برای زنان نداریم و تنها وعده غذایی ظهر (ناهار) و سرنگ و کاندوم رایگان همراه با مشاوره در اختیارشان می گذاریم؛ بودجه زیادی نداریم و با اینکه وسایل را دانشگاه ارسال می کند اما بخشی از آن ها را خودمان خریداری می کنیم، طی یک سال با دانشگاه قرارداد ۴۵ میلیونی منعقد کردیم اما با این حال مالیات کسر می شود، در حالی که دانشگاه قبل از اینکه پولی به حساب ما بریزد مالیات را باید پرداخت کند نمی دانم ما و چنین مرکزی باید مالیات بپردازیم؟ جذب کردن بیماران این مرکز کار سختی است و سلیمی درباره آن توضیح می دهد: ما در صحبت با زنان عبارت تن فروش را به کار نمی بریم و می گوییم اگر دوست داشتی از این خدمات استفاده کن.
ما حتی در پوشش خودمان دقت می کنیم باید از رنگ های شاد استفاده کنیم و با پزشکان بدون مرز برای خدمات درمانی در ارتباطیم. ۱۴ زن که متادون مصرف می کنند پای ثابت مرکز ما هستند وقتی با آن ها صحبت می کنیم می گویند: ما آسیب های اجتماعی هستیم که با شما نون می خوریم. نون که می خوریم تی هم می کشیم؛ وقتی شیشه مصرف می کنند با آن ها صحبت نمی کنیم.
از او درباره راه حل پیشگیری از این آسیب در میان زنان جامعه پرسیدیم که در پاسخ گفت: ما باید ارتباط جنسی را تعریف کنیم، به عنوان افراد خانواده چگونه ارتباط را تعریف کردیم؟ زمانی به زیر ابرو برداشتن و سیگار کشیدن و طرز لباس پوشیدن در مدارس گیر می دادیم اما اکنون مسخره است. چقدر باید به حاشیه پرداخت؟ یادم می آید دوران مدرسه خودم را که دو بار یکی به دلیل سر کردن مقنعه چانه دار و بار دیگر به دلیل پوشیدن جوراب سفید از مدرسه بیرونم کردند، بدون آنکه بدانند در راه مدرسه به خانه چه اتفاقاتی برای من می افتد؟ بنابراین باید عمیق تر به موضوع نگاه کرد.
بخشی از این مصاحبه به دلایلی منتشر نمی شود اما مسئولان می توانند گزارش کامل وضعیت تن فروشی در تهران را با ارتباط با این جمعیت دریافت کنند.
منبع : خبرگزاری موج
