جلیلی پایگاهی جز پایگاه احمدینژاد و افراد تندروی ابن طیف نخواهد داشت بنابراین آنها، دو جریان و دو گروه نیستند چرا که از یک منبع تغذیه میشوند بنابراین با هم رقابت نخواهند کرد
احمدینژاد برای بازگشت تلاش بیوقفهای انجام میدهد؛ مشخص نیست آیا خودش عزم ورود به عرصه انتخابات ۹۶ را دارد یا نفر دیگری از آن طیف معرفی خواهد شد اما هر چه باشد به نظر نمیرسد که در عرصه عمومی اقبال به او چنان باشد که بتواند بار دیگر برای ۴ سال بر کرسی ریاستجمهوری بنشیند. برخی مانند مسعود میرکاظمی وزیر نفت دولت احمدینژاد میگویند که «بدون شک دولت حسن روحانی چهار ساله خواهد بود و او در برابر احمدینژاد شانسی نخواهد داشت. » البته تنها میرکاظمی نیست که چنین میگوید بلکه برخی دیگر از یاران احمدینژاد در جامعه اینگونه القا میکنند که احمدینژاد در سال ۹۶ رکورد خواهد شکست و با غلبه بر حسن روحانی نام خود را به عنوان نخستین رئیسجمهوری که سبب چهارساله شدن دولت مستقر شد به ثبت خواهد رساند که البته این اظهارات بیپاسخ نمانده است،چنانکه محمدباقر نوبخت در جایگاه سخنگوی دولت درباره اظهارات منتقدان دولت درباره ۴ ساله بودن دولت دکتر روحانی گفته است: «برخی مسائل را باید با سلام و لبخند رد شد. آرزو بر منتقدان جوان عیب نیست. »
استراتژی اقتصادی بازگشت
نکته جالب اینکه استراتژی طیف احمدینژاد برای حضور مجدد در قدرت، محور قرار دادن عملکرد اقتصادی دولت روحانی است، البته بدون اینکه اشارهای داشته باشند که بیثباتی اقتصادی و تورم لجام گسیخته، تنها بخشی از میراث دولتهای نهم و دهم برای دکتر روحانی بود! زمانی که روحانی دولت یازدهم را تحویل گرفت، ارزش پولی ایران در سطح جهانی بسیار پایین بود که این خود مشکل و معضل اقتصادی بزرگی برای دولتمردان دکتر روحانی به شمار میرفت. بنا بر گزارش آمار بانک مرکزی در سال ۱۳۸۴ شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی با در نظر گرفتن ۱۳۹۰=۱۰۰ حدود ۸/۳۹ بوده است. به بیان دیگر اگر در سال ۱۳۹۰ ارزش ۱۰۰ تومان همان ۱۰۰ بوده است این ارزش در سال ۸۴ معادل ۸/ ۳۹ تومان بوده است. اینگونه میتوان گفت برای مثال اگر برای جنس x در سال ۸۴ حدود ۳۹ تومان و ۸ ریال میپرداختید در سال ۹۰ برای همان جنس باید ۱۰۰ تومان پرداخت میکردید. حال این شاخص در مردادماه ۹۲ چقدر شده است؟ بنابر این گزارش در مردادماه ۹۲ این شاخص به ۷/ ۱۳۷ تومان رسیده است. یعنی نسبت به سال ۱۳۸۴ این شاخص۳/ ۴ برابر یا ۳۳۰ درصد افزایش داشته است. نیمه پنهان این آمار آن است که طی ۸ سال قبل از سال ۹۲ تورم بخش مصرف ۳۳۰ درصد افزایش داشته است. این تورم در ذات خود کاهش ارزش پول ملی را به دنبال داشت.
شیوه بازگشت احمدینژاد
در این راستا فیضا… عرب سرخی فعال سیاسی اصلاحطلب درباره تلاش های احمدینژاد برای بازگشت به قدرت به «آرمان» گفت که «آنچه از حرف های احمدینژاد بر میآید چنین است که او نشان میدهد که همانند دو دوره گذشته یعنی از سال ۸۴ تا ۹۲ همچنان در پی جلب آرای مردم به هر قیمتی است» عرب سرخی درباره شایعه پرداخت یارانه ۲۵۰ هزار تومانی از سوی احمدینژاد هم گفته است: « او در زمانی که بر صدر قوه مجریه حضور داشت، با پرداخت یارانه نقدی به کل جامعه، اقتصاد کشور را به سمت یک بن بست سوق داد که البته اصلاح این روش احمدینژاد به آسانی و در بازه زمانی کوتاه امکانپذیر نیست یعنی سالها طول خواهد کشید. » اما چرا با این وضعیتی که عرب سرخی ترسیم کرد، او باز هم شعار اقتصادی و پرداخت یارانه را میدهد. عرب سرخی ضمن تایید همان شیوه غلط گذشته از سوی احمدینژاد میگوید که «درست است؛ او باز هم همان شیوه را البته به شکل افراطیتر دنبال میکند و علاوه بر آن به دنبال یارکشی جدید است.» اما آیا باز هم مردم به این شعارها و وعدهها رای خواهند داد؟ این فعال سیاسی اصلاحطلب به «آرمان» میگوید که « به نظر من شیوههای احمدینژاد، نخ نما شده و بعید است که مردم چند باره فریب این بازیها را بخورند. معاونین احمدینژاد در زندان و در محاکم برای رسیدگی به تخلفاتشان در رفت و آمد هستند و پروندههای هزاران میلیارد تومانی از دولت احمدینژاد هر روز در رسانهها و دادگاهها مطرح میشود. » عرب سرخی در واکنش به اینکه طیف احمدینژاد برخی از این اخبار درباره تخلفات و اختلاس ها را شایعه و نادرست میخواند اظهار داشت: « تخلفات و اختلاس هایی که در گذشته از حد شایعات فراتر نمیرفت امروز مانند نقل و نبات در مصاحبههای مسئولان مربوطه مطرح میشود و دیگر شایعه و اخباری نیست که طیف آقای احمدینژاد بخواهند آنها را کتمان کنند.»
تحلیل مرزکشی با اصولگرایان
اما چند زمانی است که طیف احمدینژاد میگویند اصولگرایی دیگر وجود ندارد یا اینکه خود را به طور کامل بدون توجه به حمایت های سالهای ۸۴ و ۸۸ طیفی از اصولگرایان از احمدینژاد، از این جناح سیاسی جدا میکنند. عرب سرخی این اتفاق را چنین تحلیل میکند که «احمدینژاد کاری کرده است که جامعه در دوانتخابات گذشته به برند اصولگرایی رای ندادند اما بهنظر من اگر احمدینژاد در انتخابات حاضر شود، رقابت میان اصلاحطلبان و اصولگرایان نخواهد بود بلکه رقابت میان عقلا و معتدلین از یکسو و تندروی از سوی دیگر خواهد بود.» وی درباره رویکر اصولگرایان به احمدینژاد و رای دادن به او هم میگوید: « من بر این باورم که هیچ نیروی عاقلی به سمت سیاستهای نادرست احمدینژاد نخواهد رفت. »
عملکرد غیرقابل دفاع جلیلی
چندی است که تلاش ها برای مطرح کردن مجدد سعید جلیلی در جریان است و او هم بر تعداد سخنرانیها و اظهارنظرهایش افزوده است. احمدینژاد هم او را باور داشت و انتقاد از جلیلی را در بسیاری موارد قبول نمیکرد. آیا امکان دارد که در انتخابات ریاستجمهوری سال ۹۶ جلیلی با توجه به مقبولیتی که در بین اقشاری از جامعه به ویژه تعدادی از مراجع دارد به عرصه انتخابات وارد شود؟ عربسرخی این چنین به این سوال پاسخ میدهد که «سعید جلیلی پایگاهی جز پایگاه احمدینژاد و افراد تندروی ابن طیف نخواهد داشت بنابراین آنها، دو جریان و دو گروه نیستند چرا که از یک منبع تغذیه میشوند بنابراین با هم رقابت نخواهند کرد» بیتردید موفقیت هستهای دولت یازدهم تاثیر زیادی در انتخابات ۹۶ دارد به نحوی که برخی معتقدند اگر روحانی به هر دلیلی تمایل برای ورود به انتخابات ۹۶ نداشت، بهترین گزینه ظریف است. با توجه به این موضوع حامیان جلیلی درصدد شبیهسازی عملکرد تیم مذاکره دولت یازدهم با دولت دهم هستند و امیدوارند از این مسیر در انتخابات ۹۶ توفیقی کسب کنند که عرب سرخی توضیح میدهد: «بار اصلی هزینههایی که اجرای پروژه هستهای بر کشور تحمیل کرد بر دوش آقای جلیلی است که با عملکرد خود باعث صدور قطعنامههای شورای حکام و شورای امنیت و بردن کشور به سمت سراشیبی بود که با همت مردم و تدبیر دولت امید متوقف شد و کشور فعلا از شرایط تهدید خارج شده است.»